Gloei Illustratie

Gloei, de podcast

  • Artwork voor aflevering 4

    4. Tim Sastrowiardjo

    • 22 december 2021
    • 00:52:34

    Tim Sastrowiardjo (hij/hem) is wushu-sporter. Hij haalde brons op de Jeugd-Olympische Spelen, maar de twijfels sloegen toe: kunnen homoseksualiteit en topsport echt samengaan? Een gesprek over Kung Fu Panda, over de geweldige Sandra, over eenzaamheid en hoe je je daar zelf uit kunt redden.

     

    LINKS

     

    GEDICHT

    Kaya Erdinç schrijft, maakt films en studeert in de zomer van 2022 af aan The Glasgow School of Art, in de richting autonome beeldende kunst.

    ———

    EENZAAMHEIDSSPIRAAL

    voor Tim Sastrowiardjo  

    Een jaar lang blijven zitten,

    en al je deeltjes

    amper uitstrekken

    klinkt als

    een bicultureel

    waagspel

    omdat ons georven intimiteitsbesef

    de woordjes ‘stop’ en ‘af’

    nogal eng vindt. 

    Tim, ik heb met jou in Maastricht op de vrije school gezeten,

    waar ik mezelf vanaf trapte,

    en waar ik mijn Sandra nog een tijd ontweek.

     

    Anders dan in jouw filmpjes,

    waar je nergens je Chinese pyjama

    over een richel tikt,

    sterker nog: iedere aanspanning

    herdefinieert

    dat wat aan je binnenkant,

    onder druk staat.

     

    Vechten doe je op een stille bodem,

    waar je zucht naar liefde op neerploft 

    wanneer je de split doet.

    Deden we de vogue maar vaker op mute.

     

    En wat jij doet, is meer dan enkel 

    sjiek en sjoen,

    je doet het hoogstpersoonlijk,

    op grond van innerlijk vertoon.

     

    Je doet me denken aan de clubs

    waar het queeren

    niet in dienst staat 

    van fotografisch gereedschap

    en kille distributie van bevroren beelden,

    maar van iets in de doeken doen,

    zodat elke fysieke sensatie op de mat

    alleen jezelf toebehoort.

    Voor de tweede maal in je leven, een jaar zitten blijven 

    daar kon geen olympische medaille tegenop 

    want wat Sandra heeft gezien, dat zag jij: 

    een profetische eenzaamheid, een diepe wenteltrap  

    die ondergronds doorliep 

    waar een Wushu-krijger zelden 

    met zoveel kwetsbaarheid 

    naar afzakte 

    en weer uit opsprong.